من غرورم را مدیون بارانم
باران را سپاس که اشکـهایم را پـنهان کرد
باران را سپاس که آبرویم را خرید تا نفهمند آدم ها
که من از تنهایی نیست که قدم می زنم
من زیر باران رفتم تا که آسوده خاطر ببارم
بی آنکه بترسم از نگاه کسی....
نظرات شما عزیزان:
ϰ-†нêmê§ |